Dobrze się czuję w roli spowiednika. Gdy ja mam wyznać swoje grzechy, to już gorzej. Czemu? Innym głoszę, że nie powinni bać się swoich słabości i nie powinni się za nie potępiać. Sam, natomiast, irytuję się na siebie z powodu moich upadków.

W Ewangelii rozmawia nauczyciel Izraela, Nikodem, z Nauczycielem ludzkości. Niezwykły Rabbi mówi, że Bóg kocha całą ludzkość. Ówcześni rabini głosili, że Adonai kocha tylko przestrzegających Prawo. „Tłum, który nie zna Prawa jest przeklęty”.

Pierwsze Czytanie mówi o ewangelizacji Apostołów wśród Żydów i prozelitów sprawiedliwości. Apostołowie zmagają się o to, by uczniowie Mojżesza przyjęli „Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy”. Walczą o to, by szczególnie arcykapłan i cały Sanhedryn ze starszyzną synów Izraela otworzyli się na fakty związane z imieniem Jezusa Nazarejczyka. Było to bardzo trudne. Przywódcy widzieli znaki, które nie mogły pochodzić od ludzi. Jednakże zwalczali chrześcijan tak, jakby od ludzi pochodziła „ta myśl czy sprawa”.

„Światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność,” aby ich „uczynki nie zostały ujawnione”.

Kiedy jesteś Czytelniku przekonany o swojej racji, to walczysz jak lew. Przez twoje serce przechodzą różne emocje. Jesteś zamknięty na różne argumenty strony przeciwnej. Podejrzewasz oponentów o pewne sztuczki, które mają dać im powodzenie. Może właśnie tak myśleli starsi Izraela: „To są jakieś sztuczki Nazarejczyków”. Nie cuda od Boga. Bali się, by ta herezja, że Bóg stał się człowiekiem, nie rozeszła się po świecie. Nienawidzili chrześcijan. Arcykapłani nie chcieli słuchać. Pozostali w ciemnościach co do osoby Chrystusa i Jego Miłości.

Ale Chrystus i ci, którzy są z Nim jedno, mając Jego mentalność, nie są na świecie, „aby świat potępić, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony”. Wierzyć w Niego oznacza zaakceptować Jego miłość do ciebie Czytelniku, kiedy nienawidzisz, kiedy nie chcesz słuchać, kiedy nie przebaczasz, kiedy przeklinasz inaczej myślących. Dlatego ten, „kto nie wierzy już został potępiony”, tzn. sam siebie potępia. Odrzuca Miłość. Jedynie ona mocniejsza jest niż nienawiść. Chrystus cię kocha. Stał się jak owca między wilkami, by zbawić ciebie, który chcesz być jak lew między wilkami.